Ola to pięcioletnia dziewczynka, pełna energii i radości, która zmaga się z ciężką chorobą, wymagającą długotrwałego leczenia i chemioterapii. Mimo trudności, tęsknoty za rodzeństwem i stratą włosów, Ola pozostaje silna, a jej rodzina nie traci nadziei na zdrowie i szybki powrót do normalności.
Ola – mała miłośniczka króliczków
Energia i radość Oli rozświetlają każdy dzień. Jest bardzo pogodna, komunikatywna i uwielbia spędzać czas z innymi, zawsze gotowa na śmiech i zabawę.
– Zdecydowanie można powiedzieć, że to „nasze słońce” – mówi mama Oli. – To osoba, która nie tylko dodaje blasku, ale też niesie ze sobą ciepło i otuchę.
Ola ma swoje pasje: uwielbia króliczki, a także budowanie z klocków LEGO, szczególnie samochodów i zwierzątek. Jest również zapaloną fanką gier planszowych, w tym Uno, oraz układanek logicznych. Mimo swojego młodego wieku jest bardzo bystra i potrafi godzinami wciągnąć się w takie zajęcia.
Pierwsze niepokojące symptomy
Przez pewien czas Ola doświadczała problemów zdrowotnych, które nie dawały jej spokoju. Mama zauważyła, że jej usta stały się blade, pojawiły się uporczywe poranne bóle głowy, które nie ustępowały po podaniu leków. Dodatkowo, dziewczynka miała stan podgorączkowy i znacznie mniejszy apetyt. Coraz częściej skarżyła się na zmęczenie, unikała zabawy z rodzeństwem i wolała leżeć, oglądając bajki, niż aktywnie spędzać czas.
Kiedy stan Oli nie poprawił się mimo upływu czasu, rodzice postanowili zrobić kontrolne badania krwi. Tego samego dnia otrzymali dramatyczny telefon z przychodni – wyniki były tak niepokojące, że natychmiast wezwano karetkę. Ola trafiła do szpitala na Koszarowej, gdzie stwierdzono, że jej hemoglobina wynosi zaledwie 4. To było poważne zagrożenie życia, dlatego dziewczynka musiała przejść pilne przetoczenie krwi. Następnego dnia została przewieziona do Przylądka, gdzie rozpoczęto dalsze badania – pobranie szpiku, prześwietlenia, USG i inne niezbędne procedury diagnostyczne.
Zmagania z chorobą i tęsknota za domem
Ola bardzo przeżywa rozłąkę z rodzeństwem. Ma brata bliźniaka, z którym spędzała praktycznie każdą chwilę, a także starszą siostrę. Z bratem chodziła do przedszkola, razem dzielili codzienność i byli nierozłączni. W tym roku szkolnym brat musiał pójść do przedszkola sam, co dla niego było ogromnym wyzwaniem. Ola tęskni za swoim normalnym życiem i codzienną rutyną, za wspólnymi chwilami z rodziną. Chociaż zaakceptowała obecność w szpitalu, to wciąż trzyma się nadziei, że kiedy wyzdrowieje, wróci do domu. W jej sercu jest pragnienie powrotu do normalności, mimo że czasami trudno jej znieść długie dni pełne leczenia, tabletek i syropów.
– Niestety, długie włosy Oli zaczęły wypadać na skutek terapii, co bardzo ją smuci i wpływa na jej samopoczucie – mówi mama dziewczynki. – Pomimo tych trudności, Ola wciąż stara się być dzielna, choć bywa, że po prostu ma dość.
Nowy etap – chemoterapia i nadzieja na przyszłość
Na końcu lipca Ola rozpoczęła chemioterapię. Obecnie jest na etapie konsolidacji leczenia, które ma trwać około dwóch lat. Choć przed nią jeszcze długa droga, rodzina nie traci nadziei. Wspierają ją na każdym kroku, wierząc, że dzięki determinacji i woli walki dziewczynka przezwycięży wszystkie trudności. Z dnia na dzień staje się silniejsza, a jej zmagania z chorobą są pełne odwagi.
Ola wciąż potrzebuje ogromnego wsparcia. Jej droga do pełni zdrowia będzie długa, ale nie ma wątpliwości, że przy pomocy rodziny, lekarzy i bliskich, zdoła przezwyciężyć wszystkie trudności. Każdy dzień przynosi nowe wyzwania, ale także nadzieję na lepsze jutro.
